Brancatelli is een spin-off van het ooit beroemde, gelijknamige, restaurant aan de Rotterdamse Boompjes. Brancatelli-Zwijndrecht is in de familie gebleven: patron-cuisinier Alessandro is de broer van Pino Brancatelli, de Rotterdamse uitbater die nu uitstekende wijnen maakt in Italië. De inrichting van het Zwijndrechtse ristorante is warm en sfeervol, en het personeel (zoons van Alessandro) werkt hard mee.

De naam is zowel Spaans als Japans en betekent ‘pittig’ en ‘smaak’. Achter het fornuis staat Pelle Swinkels, ooit keukenmeester in diverse topzaken, en voor hem is Ají symbolisch voor alles wat hij ontdekte tijdens culinaire reizen door Azië en Zuid-Amerika. Hij maakte er kennis met een interessante collectie smaken, bereidingen en ingrediënten op. Met als resultaat een eigen stijl met invloeden uit (vooral) de Peruaanse keuken. Naast hem in de keuken staat Axl Tan die zijn Balinese roots laat meespreken in de Ají-recepturen.

Verrassende plek aan de rand van een Zoetermeerse woonwijk: de historische boerderij naast Hofstede Meerzigt (waarmee wordt samengewerkt), uitkijkend over de landerijen van het Groene Hart. Een Rijksmonument uit 1640, sinds 2020 de locatie van deze Brasserie 1640. Waar executive-chef Alain Adriaanse (van restaurant Meerzigt) de scepter zwaait maar het keukenwerk overlaat aan Barry Harteveld.

Vanaf de Van Brienenoordbrug zie je het Zalmhuis liggen. In Capelle aan den IJssel, opvallend van architectuur, uitnodigend van locatie. In 1896 gebouwd, tien jaar later vervangen door een Jugendstil-constructie en een halve eeuw later gesloopt. Kort na de millenniumwisseling heropgebouwd en 20 jaar later gerenoveerd.

Pal tegenover het station van Dordrecht op de begane grond van het architectonisch ooit revolutionaire kantorencomplex Tomadohuis (dat tegenwoordig een appartementencomplex is). Het restaurant heet naar de beroemdste schrijver van Dordrecht Cees Buddingh’ (als we Top Naeff even vergeten) en de patrons Carlo en Engeline van Ast zijn horecatijgers die hun zaak ‘café’ noemen maar ondertussen wel fatsoenlijke maaltijden serveren op bistro-niveau.

Superchef Mario Ridder, met een verleden in topzaken als Parkheuvel, De Zwethheul en Joelia, deed een stap ‘terug’ en begon Brasserie & Wijnbar Lalou, in Delft. Zijn liefde voor goede wijnen en mooi eten belijdt hij er in een historisch stadspand met een sfeervol decor van kroonluchters, leren plafonds en muurschilderingen.

Restaurant Villani van George Longhitano is al vijf jaar een culinaire oase aan de ‘andere kant’ van Scheveningen. Gelegen tussen de explosieve nieuwbouw aan de ‘kom’ en aan de Tweede Haven, op het voormalige terrein van de Norfolk line.

Het oogt als een Franse brasserie in het 19e-eeuwse Scheveningse pand waar Alan de Vries in 2015 VleeschHouwerij CRU begon, min of meer op de plek waar vanaf 1900 een slagerij was gevestigd. Als exclusieve leverancier van wild, gevogelte en vleesspecialiteiten aan horecagelegenheden in de Haagse regio borduurt De Vries daar nu op voort met zijn Restaurant Cru.

Emy Koster en Michael van der Kroft zijn de patrons van het slechts 12 zitplaatsen tellende, donkerbruine kelderrestaurant Tres in het Entrepotgebouw op de Kop van Zuid in Rotterdam. De experimentele keuken, die voornamelijk Nederlandse producten gebruikt, onderscheidt zich door bijzondere garingen, rijpingen, fermenteringen en andere eigentijdse (kook)technieken naast een uitgekiend gebruik van alle hedendaagse zuren.

Fermin is een klein Rotterdams restaurant waar uitsluitend wordt gekookt op het open vuur van de houtoven of de yakitori grill. Remco van Erp (chef-kok) en Sjanne Vlug (gastvrouw en sommelier) zijn de boegbeelden van deze groene tempel in het Zuid-Hollandse polderland. Zij betrekken hun verse ingrediënten van duurzaam werkende leveranciers in de directe omgeving (van het platteland tot en met de lokale markt).

Rokus de Jong – broer van Jim, van restaurant Renilde – is de chef-kok van de “diep in het noorden” gelegen brasserie Diep, in Rotterdam-Noord. Samen met Sam Hoffstaetter heeft hij er in korte tijd een place to be van gemaakt waar mooie gerechten de keuken verlaten.

Cameron Winkelman en Kay de Jong zijn de nieuwe uitbaters van het prachtig aan de haven gelegen en gerenoveerde Schippershuis in Numansdorp. Zij is afkomstig uit de hotelwereld, hij uit het slagersvak. Omdat bij de verbouwing veel originele details uit 1946 in ere zijn hersteld noemen ze de combinatie van oud en nieuw ‘retro-chic’.

Justus Hoogenboom (chef-kok) en Lou Eisenberger (gastvrouw) kwamen uit restaurant De Engelenbak en vonden hun eigen plek vlakbij het stadhuis van Leiden: Bistro Goeswijn. Ze maken er zoveel mogelijk gebruik van ‘natuur’, dus groenten uit eigen moestuin, grondstoffen van lokale ondernemingen, en natuurwijnen. Dat alles in een historisch decor en een ontspannen sfeer.  

Modern en gastvrij Japans restaurant – de interpretatie van een Japanse Izakaya – aan de (steeds culinairder wordende) Haagse Bierkade. Waar je tot (soms) diep in de nacht oosterse lekkernijen kunt proeven. Gerechten en gerechtjes, al dan niet to share, voor passanten, families, (zaken)vrienden, lovers en nachtbrakers.

Hoewel de spoeling steeds dunner wordt, heeft Den Haag ze nog steeds: de ‘Indische’ restaurants die de herinnering aan het veelbezongen tempo doeloe levend houden. Waroeng Padang Lapek bijvoorbeeld, al enkele jaren bij de Grote Kerk en de Markten, in het hart van de Residentie.

Chantal de Raaf en Rolph Hensens hebben, na hun vertrek uit HMB in Rotterdam, hun andere zaak, Rolph’s Deli op de Kop van Zuid, opgewaardeerd tot Le Petit Restaurant. Een sfeervolle, moderne Franse bistro-met-terras in art deco-stijl waar je terecht kan voor ontbijt, lunch, diner en cocktails. Een intieme bistrosfeer met een samenballing van gezelligheid, Franse culinaire verfijning en Rotterdamse gastvrijheid.

Het veelbesproken Goud van Herman den Blijker is een prachtig, bijna barok, restaurant met veel goudkleurige accenten, groen fluweel en marmer rond een grote visgraatparketvloer met daarop designmeubilair. Naast een buitenterras en een open keuken waar chef-kok Nick de Kousemaeker en zijn broer Ian mooie en betaalbare modern-klassieke gerechten bereiden. Die, net als de zaak zelf, van een brutaal soort elegantie getuigen en in steekwoorden omschreven zijn op een lintvormige menukaart naast je bord.

Na een periode van verval is de vermaarde Seinpost weer terug in Scheveningen. Officieel Chefsbar Seinpost geheten, met Maurice Hagenaar en Raymond​  Slats als de nieuwe patrons-cuisinier. Ze komen van de populaire Chefsbar Centre in Delft (hoewel ze culinair werden gevormd bij sociëteit De Witte aan het Plein in Den Haag).  

Het heette eventjes De Klok, maar nu is het weer als vanouds La Cloche, een van de beeldbepalende, iconische restaurants van de Leidse Kloksteeg. De patrons Lars Mieremet (chef) en Marvin van der Bent (gastheer) ontvangen dezelfde mix van studenten(ouders), passanten, afstudeerders en toeristen. Het 17e-eeuwse pand vlakbij het universiteitsgebouw, met zijn houten vloeren en -plafonds is fotogeniek en sfeervol en de (klassieke) gerechten en de wijnen zijn betaalbaar.

Ingrid en Henrie van der Heijden van restaurant VISTA in Willemstad namen restaurant HMB van Rolph Hensens en Chantal de Raaf over. De al tien jaar bestaande zaak in het grootste gebouw van Nederland, De Rotterdam, heet nu Restobar Vista. Met zicht op de Nieuwe Maas en de Erasmusbrug en met mooie brasserie-achtige gerechten met de smaak van de Willemstadse topkeuken.